1. آدم بی پول همه جا غریبه است.
2. آدم بی پروا،پایش روی پوست خربزه است.
3. آدم پرکار وقتی برای تلف کردن ندارد.
4. آدم تا زنده است،زندگی می خواهد.
5. آدم تا کوچکی نکند،به بزرگی نمی رسد.
6. آدم تا سالم است،قدر سلامتی اش را نمی داند.
7. آدم پر حرف دزد وقت دیگران است.
8. آدم در جوانی اسیر نان است و در پیری طالب مدح.
9. آدم دست پاچه، دو تا پاشو می کند توی یک پاچه.
10. آدم بی دوست همه جا غریبه است.
1. آب پاک روی دست کس ریختن.
2. آب تند، پل را خراب می کند.
3. آب به دست یزید افتاده.
4. آب در کوزه و ما تشنه لبان می گردیم.
5. آب راحت تر از شربت پایین می رود.
6.آب را زیر هفت طبقه زمین می بیند.
7. آب رودخانه را خویش برد بهتر ازبیگانه است.
8.آب که از سر گذشت چه یک وجب، چه صد وجب.
9. آب که به آب بخوره،زور بر می داره.
10.آب که زیاد یک جا بماند،بو می گیرد.
هر چه گل آیینه جمال محمد (ص)
آیینه حیرت کش خیال محمد( ص)
از شب معراج مانده بر پر جبریل
گرد براق سپید یال محمد (ص)
سبزی باغ بهشت چیست اگر نیست
رشته نخی از کنار شال محمد( ص)
ننغمه سرای کدام صبح سپیدند
بلبلکان بر لب بلال محمد (ص)
ما که فروماندگان حلقه میمیم
تا که تواند رسد به دال محمد( ص)
عر اثری عاقبت اسیر زوالی است
جز اثر عشق لایزال محمد (ص)
یعنی اگر عاشقی کنی و جوانی
عشق محمد بس است و آل محمد (ص)
هیچ دانش آموزی نیست که نام ابوریحان بیرونی برایش نا آشنا باشد او دانشمند،ریاضی دان، منجم،جغرافی دان و فیلسوف و جهان گردی بزرگ بود. ابوریحان از مردم خوارزم بود و چون در بیرون از شهر خوارزم بدنیا آمد ،به بیرونی معروف شد.
ابوریحان در سال 362 هجری قمری چشم به جهان گشود. او اوایل عمر را در خوارزم گذراند و سپس چند سالی در دربار شمس المعالی قابوس وشمگیر بعد به خوارزم برگشت.
او در زمان لشکر کشی سلطان محمود غزنوی به خوارزم در آنجا بود و همراه سلطان محمود به غزنه و سپس در جریان لشگر کشی سلطان محمود به هندوستان رفت .
ابوریحان در هندبه معاشرت با دانشمندان هندی پرداخت و زبان سانسکریت را اموخت. طی این مدت به تالیف کتاب تحقیق ماللهند همت گماشت.
وی دانشمندی بود محقق و نکته سنج افکارش تازه و نو بودند و به دانشمندان کنونی بیشتر نزدیک بود تا به دانشمندان نسل خودش او در زمان حیاتش با بو علی سینا نیز آشنا شد و مدتی را با هم به تحقیق و آزمایش پرداختند.
از تحقیقهای او میتوان به گندمهایی که به تساعد هندسی در خانه های شطرنج قرار داده میشوند. ساده کردن تصویر جسمها برای تسطیح کره، تعیین دقیق عرض و طول جغرافیای شهرها اشاره کرد.
او ثابت کرد که زمین کروی است.
در هنگام مرگ هم دست از دانش اندوزی بر نداشت و هنگامی که در بستر مرگ بود از دوست و همکارش تقاضا کرد که مساله ای علمی را که زمانی با هم درمورد آن تحقیق میگردند باز گوید.
هنگامی که دوستش با تعجب به او گفت: اکنون چه وقت پرسیدن این مطلب است؟ ابوریحان پاسخ داد: این مساله را بدانم و بمیرم یا نا دانسته و نادان بمیرم؟
ابوریحان بیرونی در سال 440 ه.ق و در سن 70 سالگی در غزنه در گذشت.
کتاب زندگی نامه مشهورترین دانشمندان و مخترعان
نویسنده زهرا رضایی
نشر درنا
در کشمکش خاک نیامیخت تنش را
از روح سرشتند گمانم بدنش را
دیوار ترک خورد و به پای قدمش ریخت
کنعان گل و روم آیینه و چین ختنش را
دیوار مگو این دهن حیرت کعبه ست
وامانده چنین هلهله آمدنش را
می آمد و زیر قدمش کعبه می انداخت
تا عطر تبرک بزند پیرهنش را
طاووس بهشتی است که باید دو سه روزی
پر لاله ببیند چمن یاسمنش را
تنهایی از این بیش که دیده است که دریا
در چاه بگیرید غم تنها شدنش را
یا غربت ازاین بیش که خورشید،شبانه
بر دوش کشد نیمه خاموش تنش را
مولای گل و آینه حیف است ببیند
در سیطره شوم کلاغان چمنش را
کتاب پس لرزه های عشق(مجموعه شعر) حسن دلبری
ابو علی سینا یکی از معروفترین دانشمندان ایرانی است که سالها قبل کتابهایش در دانشگاههای اروپایی تدریس می شدند . او فیلسوف ، پزشک، ریاضی دان و منجم بود.
ابو علی سینا در سال 370ه-ق در یکی از توابع بخارا به دنیاآمد. مادرش نام او را حسین گذاشت. ابو علی سینا یا ابن سینا،ملقب به شرف الملک و شیخ الرءیس، از پنج سالگی شروع به درس خواندن کرد. او در بخارا نزد ابوعبدالله ناتلی منطق و پزشکی و ریاضی را فراگرفت. هفده ساله بود که نوح بن منصور سامانی را درمان کرد و با این عمل موجب شد که کتابخانه سلطنتی در اختیارش قرار گیرد. در بیست و دو سالگی پدرش را از دست داد. در همین ایام دولت سامانی رو به انقراض بود و غزنویان بر بخارا دست یافتند. در ان زمان سلطان محمود دانشمندان را به دربار خود فرا می خواند. ابو علی سینا از این امر سر باز زد و به گرگانج رفت و به خدمت خوارزمشاه علی بن مأمون و سپس به خدمت جانشین او مأمون بن محمد پیوست و نزد انان تقرب یافت.
پس از ان که محمود غزنوی بر خوارزم تسلط یافت، او پنهانی خوارزم را ترک گفت و سپس به فسا و ابیورد و طوس و گرگان رفت. در بازگشت از گرگان، ابو عبید جرجانی به خدمت او پیوست. ابو علی سینا سفرهای بسیاری کرد تا این که در سال 404 ه-ق به ری رفت. بعد از 405 ه-ق به قزوین و سپس به همدان نزد شمس الدوله دیلمی رفت و وزیر شمس الدوله دیلمی شد. پس از مرگ شمس الدوله ، جانشین او سماءالدوله ، ابن سینا را زندانی کرد. اندکی بعد، پس از ان که غرامتی را که سماءالدوله مقرر کرده بودپرداختند، از زندان ازاد شد و به اصفهان نزد علاءالدوله رفت و در انجا مورد احترام قرار گرفت و به تدریس و تألیف پرداخت.سرانجام در سفری که با علاءالدوله به همدان رفت، بر اثر بیماری قولنج در گذشت.
ابو علی سینا با دانشمندان بزرگ دیگری نیز در ارتباط بود. او در خوارزم با ابوریحان بیرونی، ابو سهل مسیحی و ابو نصر عراقی ارتباط داشت. از شاگردان ابو علی سینا می توان به ابو الحسن بهمنیار ، ابن مرزبان، ابن زیله، ابو عبید و معصومی اشاره کرد.
از تیزهوشی ابو علی سینا حکایتها نقل کرده اند،اما او از بیان گفتار زشت و سخنان تند نسبت به فضلای معاصر خود و گاهی قدما ترس و واهمه نداشت. تا جایی که در سؤال و جوابهای علمی با ابوریحان سخنان درشتی بر زبان راند.
در شرق، ابو علی سینا به عنوان فیلسوفی بزرگ و در غرب به عنوان پزشک شهرت دارد. در زمان حیات،بو علی را کافر می خواندند، در حالی که وی اولین کسی است که در اسلام کتب جامع و منظم فلسفه نگاشته است.
او اولین دانشمندی است که در ایران بعد از اسلام درباره تعلیم و تربیت آثاری نوشته است .از آثار فلسفی ابو علی سینا میتوان به دانشنامه علاءی و مبدأ و معاد اشاره کرد و نظریات تربیتی او در 3 کتاب و به زبان عربی و بنام رساله تدابیر المنازل ، فن سوم از کتاب اول قانون و کتاب شفا آمده اند. کتاب قانون او در طب است .
آرامگاه ابو علی سینا در شهر همدان است.
کتاب زندگی نامه مشهورترین دانشمندان و مخترعان
اثری از زهرا رضایی
نشر کتاب درنا
